“Wat zakgeld, een schouderklopje”

Mijn gedachten naar aanleiding van https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/09/30/maatregelen-vlaamse-regering-wie-zal-het-voelen/


Dezer dagen is er nogal wat te doen om de inflatie en wat menig regering in ons land daar aan kan doen. Een aalmoes hier een korting daar. Nergens eigenlijk het vermelden waard. Of toch de 300 € van de federale regering is al eens de moeite voor een maand of twee. Maar toch…

Maar andere hulpmiddelen die uitkomen op een fleece deken per maand, zoals Stijn Baert het zo mooi verwoorde, zijn het vermelden amper waard.

Zou het niet beter zijn om het totale bedrag dat men denkt te recupereren van overwinsten te investeren, in plaats van het op te splitsen. Er is kracht in een groter nummer. Het zou kunnen aangewend worden om nog minder afhankelijk te worden van fossiele brandstoffen. Hetzelfde zou men kunnen doen met de extra inkomsten van Fluxys. Herinvesteren! In plaats van kortzichtige maatregelen van 1 á 2 maand, kijken we beter naar wat we voor de toekomst kunnen doen om zelfde scenario’s te vermijden!

Electricity Price

So the price of electricity in Europe is determined by the factory with highest €/MWh rate. Imagine wages would be calculated the same way.

It would not take long before it would be changed…

Gas column

Het werd hoogtijd dat Russisch gas niet meer gebruikt wordt. We kunnen het niet meer opendraaien van Nord stream 1 onder het mom van technische problemen alleen maar toejuichen. Hier helpt Gazprom Europa om de doelstelling te halen. Zij het vlugger dan gepland.  

En ja, dit doet pijn aan de industrie en de bevolking. Maar het lijkt wel alsof deze enkel kortzichtig kunnen kijken naar de energieprijs van het komende uur. Allen kijken naar de overheid om het op te lossen.  

De oplossing ligt al jaren voorhanden. Energie zou geen geprivatiseerde markt mogen zijn waar winst het enige doel is. 

Natuurlijk zullen de aandeelhouders dit niet graag horen, zeker nu niet, want zij kunnen een extra hoog dividend verwachten met de huidige monsterwinsten.  

De fout is echter al lang geleden gemaakt met privatisering van energie en geen enkele westerse overheid durft dit nu terug te draaien. Concurrentie wordt immers gezien als het systeem voor vernieuwing en prijsdaling.  

De overheid zou de rol van deze bedrijven moeten overnemen en in de energie van het land voorzien. Winstbejag zou dan niet het primaire doel zijn. De focus zou dan kunnen liggen op zero-emission en goedkoop, werkelijke kosten. De prijs volledig bepaald door de kosten en in plaats van winst. In deze kosten moet ook de toekomst, zoals wetenschappelijk onderzoek en investeringen, begroot zijn. Want ook een overheidsenergiebedrijf dient onderzoek te doen naar betere manieren om energie te produceren en verdelen.